Flies!

G’day mates,

Vorige week, op vrijdagavond, kwam Ank aan in Adelaide. Zij zou een week blijven zodat ik haar kon laten zien hoe leuk het hier is :). Vrijdagavond zijn we eerst even een hapje wezen eten bij de Thai en hebben daarna nog even een biertje gedronken in the Grand. Zaterdag stond in het teken van een outfit maken/zoeken voor het Halloween feest in the Sweden House die avond. Aangezien ons budget beperkt was en we geen zin en tijd hadden om uitgebreid te gaan knutselen hebben we maar wat (letterlijk) duivelse accesoires aangeschaft die ons zouden helpen te transformeren tot duivel die avond. Met hoorntjes, een staart en een drietand togen wij die avond naar het feest. Er waren de meest fantastische (maar ook enkele saaie) outfits te bewonderen en de avond was zeer geslaagd. Tegen het ochtendgloren sleepten wij onszelf naar huis om een gat in de dag te slapen.

De volgende (of eigenlijk diezelfde) middag zijn we samen met Alex (mijn huisgenoot) naar het Cleland wildlife park geweest. Daar uiteraard een koala geaaid (sommigen onder ons waren er iets meer van onder de indruk dan ik, wellicht wegens voorgaande ervaringen of de afwezigheid daarvan), kangoeroes gevoerd etc. Vervolgens bracht de trouwe Toyota Corolla station wagon van Ank ons naar Mount Lofty, waar dit keer wel een schitterend uitzicht over Adelaide te bewonderen was. Dit in tegenstelling tot de vorige keer dat ik er was, toen het zo bewolkt was dat er uberhaupt geen uitzicht was... Die avond was er, na een heerlijke Amerikaanse maaltijd en een powernap, nog een Masked Ball in de Sol Bar in Glenelg. Aangezien we geen geld aan een masker wilden spenderen hebben we er maar zelf eentje gemaakt. De avond was wederom geslaagd, maar we waren zo moe dat we het niet al te lang volhielden.

Maandag was het wederom schitterend weer en na een wandelingetje door het CBD van Adelaide en een lunch aldaar moest ik naar college en is Ank dus maar op het strand gaan liggen. Die avond zijn we maar vroeg gaan slapen omdat we de volgende dag vroeg op wilden staan om naar de Flinders ranges te gaan. Dinsdag dus vroeg opgestaan om vervolgens door de ochtendspits van Adelaide naar het noorden te rijden. Al gauw lieten we de stad achter ons en konden we genieten van outbackiaanse vergezichten. Na een laat ontbijtje op een ‘prachtige’ parkeerplaats bij een tankstation zijn we doorgereden naar Mount Remarkable National Park. Daar hebben we ons aan een wandeling gewaagd, die wat mooie uitzichten opleverde. Wel alom aanwezig waren de vliegen, het Australisch icoon van de outback. Wapperend met onze handen om de vliegen van ons gezicht en oren weg te houden liepen we dus door de mooie natuur. Na een klein uur keerden we weer terug naar de auto en nog steeds hielden de vliegen ons gezelschap. Gelukkig was de auto vliegenvrij, dus hadden we even een vliegenpauze tot de volgende keer dat we stopten. Afgezien van wat korte stops om van bestuurder te wisselen (ja, ook ik heb nu m’n eerste ‘links-rijden ervaring’ opgedaan) en te lunchen hebben we vooral stevig doorgereden. In Hawker vonden we het tenslotte mooi geweest en daar hebben we dan ook een hotel gezocht. Onder het genot van een lekker koud biertje en het gezelschap van wat vliegen (doch minder dat in het NP) hebben we daar zitten kaarten en na een lekkere lasagne maaltijd en nog wat meer kaarten zijn we wederom op tijd gaan slapen. Dat mocht helaas niet baten, want het bed was zo beroerd dat ik bijna geen oog heb dichtgedaan...

De volgende ochtend zijn we wederom in de auto gesprongen en doorgereden naar Flinders Ranges National Park en het beroemde Wilpena Pound. Daar de auto achtergelaten en de Pound ingelopen. Na een wandeling van een ruim uur, wederom geplaagd door vliegen, kwamen we aan bij de Hill Homestead en besloten we door te lopen wat steiler een berg op om wat prachtige uitzochten over de Pound te zien. Ank was duidelijk wat minder blij met de klim dan ik, maar ik geloof dat de uitzichten het allemaal goed maakten. Wilpena Pound is een soort natuurlijke kom, gevormd door een bergketen die er rondom loopt. Wij stonden dus in die kom op een wat kleiner bergje en konden dus de hele kom en bergketen zien. Na al vliegen wegwapperend teruggelopen te hebben kwamen we er achter dat we niet echt veel tijd hadden om nog veel meer te doen in het NP, dus hebben we de gorges maar overgeslagen en zijn aan de terugweg begonnen. Onderweg, tussen de zwermen vliegen door, nog naar wat Aboriginal rotstekeningen gewandeld, maar ik vond ze persoonlijk niet echt indrukwekkend. Vervolgens teruggereden naar Adelaide, via een andere route dan op de heenweg en eentje die duidelijk minder druk bezocht werd. Dus nog wat mooie stukken leegte gezien, lang leve de outback! (En dat is niet sarcastisch, ik vind de outback echt heel mooi en indrukwekkend). Eenmaal terug in Adelaide wachtte ons een lekker pastamaaltijd bereid door Sandra en samen met Rikke, Trine, Vikcy en Sandra zijn we vervolgens nog even wezen poolen. Daarna nog een biertje in the Grand en het was weer tijd om te gaan slapen, dit maal weer in een degelijk bed :).

De volgende ochtend had ik eerst college, maar had daarna met Sandra en Ank afgesproken om naar het National Wine Centre te gaan, aangezien Ank niet meer genoeg tijd had om een van de beroemde wijngebieden te bezoeken. Na zelf (op de computer dan) wat wijn gemaakt te hebben (die van mij kreeg uiteraard een gouden medaille van het wijnproefcommittee) zijn we vervolgens naar de Penfolds Winery gegaan (wijn die overigens ook in Nederland te verkrijgen is, de beroemdste is geloof ik de Rawson’s Retreat). Dat is de enige winery in de stad, de rest ligt allemaal erbuiten, in de Adeliade Hills, Barossa Valley, McLaren Vale of Clare Valley. We hadden de tour net gemist, maar mochten gelukkig wel nog even wat wijn proeven. ’s Avonds zijn we nog naar de film geweest, Elizabethtown, en toen was Ank’s laatste dag in Adelaide alweer voorbij. Vanochtend is ze heel vroeg weer vertrokken naar Canberra en ik moet na een weekje ‘vakantie’ te hebben genomen nu hard aan de studie.

Over twee weken heb ik tentamens, de 22e en 24e november, en daarna is het een kwestie van spullen pakken, weer verhuizen en op naar Melbourne om Marijke, Paul, Felix, Sjoerd en Sabrina te ontmoeten. Wat ik verder ga doen is nog niet helemaal zeker, omdat de plannen steeds veranderen, maar zeker is dat ik uiteindelijk naar Perth ga om daar kerst te vieren en Paul, El en Willem van het vliegveld te halen en Australie te laten zien! Maar voor het zover is... studeren... Ik ga dus maar weer hard aan de slag, opdrachten en tentamens, iets met laatste loodjes enzo...

Tot de volgende keer,

Cheers,
Loes

PS Had ik wel gezegd dat er in de Flinders Ranges veel vliegen zaten??

PPS Foto's volgen zodra ik ze op cd heb gezet.