The end is near...

G'day mates,

Ik realiseerde me dat ik in mijn laatste bericht jullie niet op de hoogte had gesteld van een voor mij positieve verandering van plannen. Toen ik in Perth Austrian Airlines opbelde haden zij voor mij het goede nieuws dat ik 19 januari al naar huis kan vliegen!! Zojuist hoorde ik dat mijn vlucht gecancelled is, maar dat ik ben omgeboekt naar Thai Airways, zelfde vertrekdag. Dat was dus nog meer goed nieuws, want volgens mij is Thai Airways van hetzelfde kaliber als o.a. Singapore Airlines en dat is zeker beter dan die rare Oostenrijkers :)
Mijn vluchtschema ziet er nu dus als volgt uit:

Melbourne Tullamarine - Bangkok 19 jan 17.30-22.40
Bangkok Intl - Parijs 20 jan 00.05-06.45
Parijs Ch de G - Amsterdam 20 jan 08.05-09.25

Zo, dan weten jullie meteen hoe laat het welkomstcommittee verwacht wordt ;-)

Inmiddels is er natuurlijk ook het een en ander gebeurd op reisgebied. We zijn de Nullarbor overgestoken, wat inhoudt dat je zo'n 1200 kilometer door lege, vaak vlakke en soms boomloze vlaktes rijdt en af en toe langs de kust prachtige kliffen kan bewonderen. Vervolgens zijn we via een paar wineries in de Clare Valley in Adelaide aangekomen, alwaar ik mijn ouders en oom heb laten zien waar ik afgelopen semester zoal heb rondgehangen. Na Adelaide zetten we koers richting de Great Ocean Road, waar we wederom een adembenemende kustlijn konden bewonderen. De Great ocean Road leidde ons naar Melbourne, waar ons een weerzien wachtte met Leanne, Wayne en Grace. Daar verblijf ik nu de laatste paar dagen. Gisteren heb ik mijn ouders en oom alweer op het vliegveld gezet en morgen vertrek ik zelf alweer!

Enerzijds heb ik natuurlijk ontzettend veel zin om weer naar huis te gaan en iedereen weer te zien, anderzijds vind ik het heel jammer om weer afscheid te moeten nemen van Australie en vooral de mensen hier. Hoewel er natuurlijk al heel wat afscheidmomenten opzitten is er nog een te gaan en dat blijft altijd vervelend, zeker omdat je nooit weet hoe lang het dit keer duurt voordat je elkaar weer ziet. Toch kijk ik uit naar mijn terugkeer naar Nederland en uiteraard alle familie en vrienden.

Ik zie jullie hopelijk allemaal weer snel, in Houten, Enschede, Utrecht, Eindhoven, Uden of ergens anders in dat koude kikkerlandje. Zet in ieder geval de verwarming maar hoog, ik heb zo'n vermoeden dat ik het heel koud ga hebben de komende tijd...

Waarschijnlijk volgt er als ik thuis ben nog 1 laatste berichtje, maar ik wil in ieder geval vast via deze weg iedereen heel hartelijk bedanken voor het volgen van mijn site en vooral voor het achterlaten van berichtjes. Het was altijd ontzettend leuk om weer een reactie te lezen en zo eens wat te horen van het thuisfront. Heel erg bedankt!

Tot gauw,
Liefs,
Loes